mánudagur, september 08, 2003
Mamma og pabbi eru lent á Krít. Ég sló Ægisgötuna í dag á mettíma, 23 mínútur, fyrst gleymdist pokinn af sláttuvélinni og ég þurfti að fara heim og ná í hann, en ég á svo elskulegan afa að hann skutlaði mér allt þetta, ég náði í fíólínið í leiðinni og brunaði í sláttinn. Ég var komin um 2 leytið, vígbúin með heyrnatól og hanska og sláttuvél í báðum höndum. Málið var að ég átti að fara í undirleik klukkan hálf þrjú. Ég var albúin svona 25 mín. yfir 2 og hentist inn í bíl og skipti um buxur í miklum þrengingum, undravert hvað það tókst vel, ég fór í gallabuxur, (ekki það auðveldasta til að klæða sig inni í bíl, tala nú ekki um þegar maður hefur blásið aðeins úr nös) og komst til Lydiu á réttum tíma. Ótrúlegt. Ég var í svo góðri flýtaméraðkomastallt-æfingu í vetur, Chicago, tónó, skólinn og það, en ég sá að ég hef barasta engu gleymt í þeim efnum!! ;) Svo var klukkutíma pása hjá mér, ég gekk heim, ekki hratt því ég er að drepast í hælunum, var í of litlum skóm í gær. Ég var komin hálf 4 heim og fór í 5 mín. sturtu, svo var rosaleg atburðarás sem fór í gang, og afi skutlaði mér svo niður í tónó og ég fór í Mareksútskýringartíma. Svo tónlistarsaga. Og ég, Teitur, Som og Korka töluðum mikið um margföldun... Maður faldar víst gardínur (ég er ekki alveg samt búin að ná hvað er gert þegar gardínur eru faldaðar) er hægt að margfalda gardínur?
Unnur Birna 19:38 #
