sunnudagur, janúar 26, 2003
Þá er ég í Garðabænum. Frænka mín, hún Auður Brá situr hér við hliðina á mér og rífur kjaft, eins og vanalega. Nei, nei, smá djók, ég er bara að stríða henni aðeins. Hehehehe. Ég er svo vond...
En já, ég geri margt á einu degi. Er á einum stað og svo stuttu seinna er maður kominn hinu megin á landið. Bíð bara eftir að komast hinu megin á hnöttinn!
Jæja, en ég hafði ætlað mér að skreppa í eitthvert moll hinu megin í bænum á morgun, helst í fyrramálið, því: ég ætla að vera komin hinu megin á landið fyrir kl. 16.00, því þá þarf ég að vera í hljómfræðitíma og tónheyrn. Próf eftir viku... Þetta er alltsaman til kl. 18.00, en kl. 19.00 fer ég á Chicago æfingu og verður hún til 22.00. Já, en hvað kemur það öðrum við annarri en mér sjálfri. Jú, frænka mín situr hér þolinmóð við hlið mér og treður í sig epli. Ég ætla líka að háma í mig epli eftir smá stund.
EN! Ég fór og "keik" (sterk beyging á veiku sögninni að kíkja) á litlu frænkuna sem ég fékk í afmælisgjöf, 11. janúar sl. Hún er algert æði og svakalega sæt og góð, sefur bara allan daginn. Ef ÖLL börn gætu nú verið þannig alltaf... Þá þyrfti ekkert að hafa fyrir þeim. Þessir ormar...
Jæja, en nú er frænka mín farin að pirrast ákaflega, brjálast úr hlátri þegar ég geri prentvillur, hún er ekki þolinmóð lengur, og ýtir hönd minni upp í loftið reglulega, þannig að ég stoppa á svona fjögurra til fimm sekúndna fresti. Jamms, þannig að best er að ég fari að hætta áður er höndin á mér fer endanlega öll upp í loftið og kemur ekki niður aftur. Ég biðst griða, ég er fiðluleikari!! Góða nótt!
Unnur Birna 23:27 #
